Op een stuk niemandsland springen twee kinderen vrolijk over afgedankte apparaten. Het lijkt een heerlijke vrije plek om te spelen, maar de realiteit is anders. Ze wonen in de illegale krottenwijk Cañada Real langs de buitenring van Madrid, dat op het punt staat gesloopt te worden. De familie Gabarre Mendoza, bestaande uit drie generaties, heeft te horen gekregen dat hun huis op korte termijn wordt afgebroken. Het land waarop ze wonen is verkocht aan een projectontwikkelaar. Het zorgt voor stress in het gezin, dat gehecht is aan de plek. Ze hebben er geen stromend water en de illegaal afgetapte stroom valt regelmatig uit, maar ze hebben hun stenen huis met eigen handen gebouwd. En ze kennen al hun buren. Vader David, hardwerkende schroothandelaar, probeert de autoriteiten op andere gedachten te brengen, maar de bureaucratie zet de hakken in het zand. Zijn vrouw, de altijd vrolijke Augustina, weet zich geen raad en ook de kinderen en de aangetrouwde familieleden worstelen met het besef dat alles zal veranderen.

Isabel Lamberti maakte een film, waarin fictie en documentaire vrijelijk door elkaar heen verweven zijn. 'La Última Primavera' is een knap realistisch portret van een familie die ook in haar benarde situatie nog geluk weet te vinden.

----------

ES: Dos niños saltan alegremente por encima de unos aparatos desechados en medio de la nada. Aunque parece un lugar maravilloso para jugar, la realidad es todo lo contrario. Viven en las afueras de Madrid en la favela clandestina Cañada Real que está a punto de ser demolida. Las tres generaciones de la familia Gabarre Mendoza han recibido la noticia de que su casa será demolida a corto plazo. La tierra en que viven se ha vendido a un promotor inmobiliario, lo cual causa mucho estrés en la familia tan apegada a su hogar. No tienen agua corriente y la luz enganchada ilegalmente no es estable, pero han colocado cada piedra de la casa manualmente. Y conocen a todos los vecinos. El padre David, un chatarrero trabajador, trata de que las autoridades cambien de opinión, pero la burocracia le pone trabas. Su mujer, la siempre alegre Augustina, no sabe qué hacer y también a los niños y los parientes políticos les cuesta aceptar que todo va a cambiar.

Isabel Lamberti hizo una película en la cual el cine de ficción y el documental van de la mano. La última primavera es un retrato realista de una familia que encuentra la felicidad en circunstancias precarias.

Trailer